10 Miles (voor de 3de keer)

Met weinig tot bijna geen voorbereiding en (nog altijd) met 15 kg overgewicht de finish overschreden in 1u59m31s. Op de foto's mijn eindspurtje met nummer 11744.

Ondertussen ...

... weinig tot niet meer gelopen.

Het lijkt me daarom verstandig om op 11 april de marathon van Rotterdam te laten voor wat het is.

Eerst de Antwerp 10 Miles eind april, daarna de 20 kilometer door Brussel eind mei en zo stelselmatig opbouwen naar de Zeeland Marathon op 2 oktober.

Een goede les voor in de toekomst: voor mezelf liever een najaarsmarathon. Geen donkere dagen, beter weer en langer licht in de zomermaanden.

Man with a plan

In grote lijnen heb ik 2010 uitgetekend. Volgende loopevenementen staan alvast op de lijst:

• De Antwerp 10 Miles in april
• De 20 km door Brussel in mei
• Dwars Door Mechelen in september
• De marathon van Brussel in oktober

Korte afstanden her en der zullen er in de loop van het jaar zeker nog bij komen.

Back 2 Run

Loopschoenen aan en vanavond terug van start.

Na bijna VIER(!) maanden niet meer deftig gelopen te hebben ga ik beginnen met een kwartiertje rustig aan.

Eerste doel in 2010 zal de Antwerp 10 Miles worden.

Na tien mijl

Nog een mooie foto van onze fotograaf tijdens de Antwerp 10 Miles 2008.

Finishfilmpje op zijn Rocky's

Met mijn Buffje op mijn koppeke loop ik met mijn handen in de lucht over de eindmeet.

Antwerp Ten Miles revisited

Heel veel lopers en toeschouwers, sportieve sfeer en goed weer op de 10 miles, meer moest dat niet zijn gisterenmiddag. Iets na drie uur (een beetje te laat, maar who cares) klonk het startsein drukte ik op de playtoets van mijn mp3-spelertje en een paar minuten later zette de massa rondom me zich in beweging. David vertrok ongeveer samen met mij maar met al dat volk heb ik hem pas aan de finish terug kunnen gezien.

Op de Blancefloerlaan was het zigzaggen geblazen wat nogal veel energie kostte. Gelukkig begon de massa richting Kennedytunnel beetje bij beetje uit elkaar te vallen en ging voor mezelf het lopen beter. Ik liep niet al te snel gezien op het einde de niet te onderschatten Waaslandtunnel nog op me wachtte. In die tunnel zag ik de ambulances en zwaantjes bijna constant aan- en afrijden. Een aantal lopers/loopsters hadden dit laatste zware onderdeel dus wel degelijk onderschat.

Terug aangekomen op linkeroever voelde ik de eerste regendruppels op mijn huid. De laatste meters nog een tandje bijgestoken en ik finishte in een tijd van 1u53min01, een kwartier (!) sneller dan vorig jaar.

Voor de editie 2009 zal ik zeker beter voorbereid aan de start verschijnen, misschien is 1u40 dan wel haalbaar. Wait and see! Dankzij gisteren is in ieder geval de loopmicrobe in mij opnieuw wakker geworden, een heel goed teken dus.

Daftendirekt

Tijdens de Antwerp 10 Miles ga ik mijn mp3-speler zeker gebruiken. Op het ritme van "Alive 2007" en andere Daft Punk-hits ga ik proberen de 16 kilometer tot een goed einde te brengen. Bijkomend voordeel is dat het gehijg en gerochel van de talrijke lopers mijn oren niet zullen teisteren.

Jommor wadistna?

Al enkele dagen lees ik op verscheidene loopfora dat de afstand van de Antwerp 10 Miles niet echt helemaal klopte. Bij enkele lopers gaven hun footpods en gps-systemen een afstandtotaal aan van om en bij de 17 kilometer in plaats van de gebruikelijke 16,09 kilometer...

Ten Miles: de nabeschouwing

Nog altijd een klein beetje stijf in de beentjes terwijl ik deze post aan het typen ben. De stramheid in mijn schouderbladen van gisteren is bijna helemaal verdwenen. Mijn lichaam heeft blijkbaar genoeg afgezien tijdens de totale 21 kilometer van afgelopen zondag, maar gelukkig zonder dramatische problemen tijdens en achteraf.

Wel dien ik dringend wat kilootjes kwijt te raken: een gewicht dat schommelt rond de 95 à 96 kilo bij 1m84 lengte is niet echt ideaal om deftig te kunnen lopen. Dit heb ik trouwens serieus mogen voelen in mijn knieën tijdens de twee doortochten door de Waaslandtunnel. Dus zien dat er op zijn minst 10 kilo af kan. Dit zal trouwens ook mijn looptempo ten goede komen.

Bovendien dien ik het drinken aan de drankposten tot een minimum te beperken tijdens de 20 kilometer door Brussel. Nu heb ik telkens een gans flesje van een halve liter leeggedronken binnen een korte tijd wat serieus wat geborrel in mijn buik teweegbracht tijdens het opnieuw lopen. Mijn flesjesgordel gaat in ieder geval al mee naar Brussel, zo kan ik "gedoseerder" te werk gaan. En een klein beetje sneller lopen moet ook kunnen vind ik van mezelf.

Tot slot nog enkele mooie foto's van mijn deelname met het Cernumteam aan de Antwerp Ekiden 2007. Ik lees op hun blog 30'46" in de tijdentabel, een nieuw pr op de 5 kilometer (Dwars door Mechelen 2006: 31'53")! En ik liep dan nog niet voluit aangezien ik de tien mijl nog voor de boeg had in de namiddag. Ikke zeer content!

Dave on film

Filmpjes over mijn prestatie tijdens de 10 Miles!

(met dank aan RunnersTV)

Aflossingsmarathon en Antwerp 10 Miles

Zondagochtend pikte David mij om 8 uur op en reden we samen naar de Antwerpse linkeroever. We hadden al vlug een parkeerplaats dichtbij de start en aankomst gevonden. Alvorens ik zou beginnen aan de tien mijl, ging ik eerst nog 5 kilometer meelopen in één van de twee aflossingsteams van Cernum.

Om 10 uur vertrokken Geert en ik met bus nummer 3, gezien wij lopers nummer 3 waren in de aflossingsmarathon. Wel grappig dat dit onder deskundige politiebegeleiding gebeurde. We werden gedropt aan de Karel Oomsstraat (ter hoogte van zwembad Wezenberg) en moesten al lopend langs de Binnensingel de Parkweg in Deurne bereiken. Naar ons gevoel begon het al serieus warm te worden dus dat beloofde voor onderweg. Onze sporttassen werden in een bestelwagen geladen die ze dan zou vervoeren tot aan ons aankomstpunt. Nog wat gebabbeld met Geert en de eerste marathonlopers aanschouwd. Rond half twaalf rondde mijn ploegmaat Pascal zijn tien kilometer af en gaf hij mij het aflossingslint door.

Direct na het kruispunt links was daar al de put naar beneden. Dat begon al goed. De route langs de Binnensingel bood echter weinig schaduw. Nog een put, deze keer onder Berchem station (nu was er wel voldoende schaduw). De verkeerschaos was compleet want geen enkele automobilist mocht daar de baan op met als gevolg luid ergernisgetoeter van overal (of was dit om aan te moedigen?).

Laatste stukje nog de brug aan Hof Ter Lo omhoog tot in het midden en dan rechtsaf de Parkweg in, waar flesjes water stonden te wachten voor het aflossingspunt. Ik gaf mijn lint door aan de andere Geert (ook van Cernum) zodat hij kon beginnen aan zijn 10 km-onderdeel. Mijn tijd (ergens rond de 30 minuten) was zeker niet slecht, gezien ik slechts aan het "opwarmen" was voor de tien mijl.

Eerst nog de chip laten verwijderen en dan op zoek naar mijn sporttas. Alle tassen lagen bij elkaar gestapeld aan de zijkant van het parcours, maar ik kon de mijne nergens vinden! Ik ben zo vlug mogelijk mijn licht gaan opsteken bij iemand van de organisatie en deze vriendelijke "Asics"-jongedame belde onmiddellijk naar verzamelpunt Groenplaats om te informeren. Mijn tas zou zowiezo daar arriveren, alleen wist ze niet te zeggen rond welk uur. Een klein beetje ongerustheid begon ik te voelen, want mijn startnummer voor de Ten Miles, mijn portefeuille en reservekleding zaten in die tas.

Onze bus wachtte op de brug en bracht ons (opnieuw onder deskundige politiebegeleiding) naar verzamelpunt Groenplaats. Daar aangekomen ben ik onmiddellijk gaan informeren bij de sporttassenplaats. Maar daar konden ze enkel melden dat zij voorlopig enkel de sporttassen van de marathonlopers bij zich hadden en dat die van de aflossingslopers nog konden arriveren. Wanneer dat was, wisten zij ook niet. Met Geert en een andere loper ben ik dan nog even op een terras iets gaan drinken in afwachting van het arriveren van de bestelwagens. Ook nog eens gaan informeren bij de hoofdverantwoordelijke daar op de Groenplaats en zij kon me vertellen dat er een bestelwagen zou arriveren binnen de tien minuten. Een kwartiertje later arriveerde het grijze busje en werden er overgebleven tassen uitgeladen. Maar mijn sporttas zat er wederom niet bij.

De ongerustheid begon nu grotere vormen aan te nemen maar ik bleef eigenlijk zeer kalm. Mijn gsm had ik thuis gelaten en geld had ik ook niet op zak. Geert zat er trouwens ook serieus mee in en hij bleef nog een hele tijd daar op de Groenplaats (thanx Geert!). Mijn afspraak aan de tent van het havenbedrijf - die zich vlak naast die Cernum bevond - was om 14 uur, maar rond die tijd ging ik nog een laatste keer op de Groenplaats informeren naar mijn sporttas terwijl Geert al met de ondergrondse tram vertrok richting linkeroever.

Zonder sporttas arriveerde ik op linkeroever en jogde de afstand van het premetrostation tot aan de tent van het havenbedrijf. Daar aangekomen was het ondertussen al 14u20 en de Ten Miles gingen om 15u van start! Al die tijd had ik enkel maar gedronken en sinds mijn ontbijt niets meer gegeten (mijn pasta zat in de sporttas) Eerst stelde men mij voor van een nummer te gebruiken van een loper die niet was komen opdagen, maar dan zou ik onder zijn naam finishen en dat wou ik niet. Ik ging opgeven want ik maakte me teveel zorgen over mijn portefeuille enzo.

Maar plots voelde ik weer de moed om wel deel te nemen. Ik moest en zou meedoen en wou dit niet missen. Naar de grote tent dan maar, want toen ik afgelopen vrijdag mijn nummer in de namiddag ging afhalen had ik daar een soort van problemenloket gezien. Ondertussen was het al half drie geworden, dus de spanning vermenigvuldigde zich met de minuut. Ik deed heel de uitleg aan een begripvolle jongedame. Zij zocht mijn naam en verloren nummer (3141) op haar laptop. Ik diende een nieuw inschrijvingsformulier in te vullen en er werd mij een nieuwe nummer en chip toegekend onder mijn naam (dankuwel moderne techniek!). De jongedame vroeg wel indien ik mijn tas zou terugvinden, ik dan het oude nummer en de chip terug zou afgeven. Dat noem ik nog eens een goede organisatie!

In zeven haasten terug naar onze tent, chip aan mijn schoenveter en werd door Nadia - de echtgenote van Geert - nummer 18467 op mijn loopshirt vastgemaakt. Ondertussen waren Sarah, Rube, Katleen en Jelle gearriveerd. Lichte paniek natuurlijk want in mijn portefeuille zaten mijn bankkaarten, rijbewijs, busabonnement en identiteitskaart. Sarah probeerde onmiddellijk te bellen om de bankkaarten te laten blokkeren maar dit lukte niet zo best. Ondertussen was het kwart voor drie en de massa aan de start groeide gestaag aan. Om tien voor drie zocht ik een plaatsje tussen de vele lopers.

Om 15 uur klonk het startschot, maar het duurde nog een vijftal minuten vooraleer de massa echt in beweging kwam. Ik probeerde me te concentreren op de tien mijl en al snel vergat ik de sporttasperikelen. Het was nog warmer geworden en ik was blij van de waterpost te zien op 5 kilometer. Ik liep aan een rustig tempo (vanwege de warmte) en aan de waterbedeling wandelde ik een minuut of twee terwijl ik kalm slokjes water dronk. Flesje weg en opnieuw lopen.

De eerste keer door de Waaslandtunnel: terwijl wij afdaalden, kwamen de koplopers van de Ten Miles al terug in tegenovergestelde richting naar boven richting eindstreep. Het afdalen ging goed, maar naar boven klimmen in de "Konijnenpijp" bleek toch niet evident en ik voelde het serieus in mijn dijbeenspieren. Constant spookte in mijn achterhoofd de gedachte "Moet ik hier straks nog eens door? Help!"

Op de Italiëlei ter hoogte van het 10km-punt stond gelukkig opnieuw een drankpost. Ik nam dit keer twee flesjes: 1 dronk ik al wandelend met korte slokjes leeg en het andere hield ik nog gesloten in mijn hand terwijl ik opnieuw begon te lopen. Tot de aankomst was er nu geen waterbedeling meer en ik nam het zekere voor het onzekere. Via de Jezusstraat liepen we door via de Meir. Daarna langs de Groenplaats - waar ik zag dat ondertussen de sporttassentent al afgebroken was - en zo via de Oude Koornmarkt richting Grote Markt . Veel aanmoedigingen en sfeer zorgden ervoor dat je bleef lopen. Een stukje kaaien op en dan via de Brouwersvliet richting Ankerrui. Na een verfrissende douche door de brandweer, bereikte ik opnieuw de ingang van de Waaslandtunnel. Naar beneden alles ok, maar naar boven - met het licht aan het einde van de tunnel in zicht - was nu nog zwaarder. Terug op linkeroever bereikte ik in een tijd van 2u 08min 30sec (chiptijd) de finish.

Ondertussen had Sarah gelukkig mijn sporttas met alles erin kunnen ophalen in de grote tent. Er bleek met een bestelwagen vol tassen iets mis zijn gegaan tijdens de aflossingsmarathon. Na mijn finish onmiddellijk de aangeboden sportdrank en koek (eindelijk eten!) naar binnen gespeeld, mijn medaille in ontvangst genomen, de chip laten verwijderen van mijn loopschoen en rustig uitgewandeld naar onze tent. Opgelucht zag ik daar mijn rode tas al van ver staan. Het oorspronkelijke nummer 3141 samen met de chip heb ik daarna zoals beloofd gaan inleveren aan de organisatie.

Tien mijl in meer dan twee uur... Niet echt een supertijd, maar ondanks de warmte, het weinige eten en de onvoorziene stress geen slechte prestatie. En niet te vergeten: ik had die vijf kilometer aflossing al mee te dragen. Volgend jaar zal deze tijd zonder twijfel zeker verbeterd worden en dat vind ik op zich ook al positief.

Op naar de 20 km door Brussel in mei!

Een (stukje) marathon als opwarming!

Vanochtend van David de vraag gekregen of ik aanstaande zondag naast de 10 Miles ook nog zou willen deelnemen aan de aflossingsmarathon die van start gaat om 10 uur. Zijn Cernum-ploeg had nog een man tekort.

Als derde loper in een ploeg van zes deelnemers zal ik rond half twaalf een 5km-gedeelte (voornamelijk binnensingel Antwerpen tot aan Rivierenhof Deurne) voor mijn rekening nemen. Laten we het beschouwen als een goede opwarming voor de 10 Miles die daarna van start gaat om 15 uur.

Als ik de 10 mijl ook tot een goed einde kan brengen, heb ik voor die dag 21 kilometer achter de kiezen en in de benen. Met de 20 kilometer van Brussel in het vooruitzicht is dit misschien niet slecht.

Over de brug

Gisteren rond tien voor vier heb ik mijn loopkledij op het werk aangetrokken en ben ik richting Havenhuis gelopen waar Sarah op me wachtte. Een goede 3,5 kilometer, best te doen met slechts 1 moeilijkheid: de lastige lange Straatsburgbrug. Vrij warm (+/- 14°) en ik was er niet op gekleed (warme lange trui en tight) maar mijn tempoloop ging toch redelijk vlot. Af en toe trainen op een brug of heuvel is niet onbelangrijk gezien we tijdens de Antwerp 10 Miles tweemaal door de Waaslandtunnel aka de "Konijnenpijp" moeten. Naar horen zeggen valt dit echt niet te onderschatten!