Zondagochtend 14 oktober, nadat we onze wagens hadden geparkeerd aan het Koning Boudewijnstadion, reden we met de metro richting Brussel binnenstad. Het supportersteam - met Sarah, Rube, Lars, David (die niet kon deelnemen wegens verplichte rust van de dokter), Katleen, Jelle, Cisca, Henri en Lissa - stapte enkele halten vroeger af omdat Lissa de Kids Run ging lopen.
Philip en ik reden verder richting Jubelpark waar om 10u30 de halve marathon van Brussel van start zou gaan. Omkleden, label aan onze sporttassen voor transport en dan richting start. Wat ons vooral opviel was de ontspannende sfeer: beduidend een pak minder volk dan bij de 20 kilometer. De start was ook veel aangenamer, gewoon direct lopen zonder enig oponthoud van de wriemelende massa. Philip verdween al snel tussen de andere lopers en ik probeerde in het ritme te komen.
De eerste vijf kilometer gingen moeizaam, bovendien was het voor mij toch nog tamelijk warm die zondag. Aan elke drankpost nam ik telkens twee flesjes: 1 om de mond te spoelen en 1 om mijn isostar-tubetje in leeg te knijpen. Tot kilometer 8 bleef ik het moeilijk hebben, net zoals in mei tijdens de 20 kilometer. Na 10 kilometer begon het beter te gaan en zag ik mijn kans om deze halve marathon toch nog tot een goed einde te brengen. De Tervurenlaan was wederom slopend voor mijn dijbeentjes, maar al gauw kwam het Jubelpark opnieuw in zicht. Vanaf daar was het nog drie kilometer tot aan de Grote Markt. Drie eindeloze kilometers, maar gelukkig waren de laatste vijfhonderd meter steil naar beneden. Alvorens op de Grote Markt te arriveren, hoorde ik het supportersteam brullen langs de kant en kon ik nog net op tijd een sportieve pose aannemen (zie boven) voor de foto van David.
In een tijd van 2 uur 21 minuten en 6 seconden liep ik over de finish. Al bij al helemaal niet slecht voor iemand die de laatste tijd niet echt veel meer had gelopen.
