Afgelopen zaterdagochtend vertrokken Ruth en ik rond tien uur met de auto richting Kluisbergen voor de allereerste editie van de Aragas Trailrun. Achttien kilometer lopen, best te doen en ik bezag het als training.
Na dik anderhalf uur rijden bereikten we Kluisbergen, haalden we onze nummers op aan de inschrijving en maakte ik voor het eerst "live" kennis met enkele Facebook-runners. Ook was het een leuk weerzien met dreamteamer Kathy, haar zus Heidi, Andy en zijn teammaten.
De trailrun ging van start om half twee in plaats van één uur en met een grote groep lotgenoten vertrokken we op avontuur. Deze keer niet te hard van stapel in het begin, zodat de ademhaling na een tweetal kilometer in het ideale ritme kwam. Achttien kilometer op dit tempo, no problemo!

Terug aan het startpunt gekomen, stopte ik na 6 kilometer. De fut was compleet verdwenen en verder blijven lopen zou misschien meer slecht dan goed gedaan hebben. Bovendien had ik absoluut geen zin om die twee ronden al strompelend af te werken met constant die fiets op mijn hielen.
Beetje pech gehad of gewoon niet genoeg kilometers in de benen. Misschien een klein beetje ziek wie weet? Gelukkig heb ik nog veel lopers/loopsters tevreden zien finishen op dit prachtige parcours.
En die DNF? Bwah, de wereld is niet vergaan (misschien op 21/12/12), dus op naar de volgende!
P.S.: bleek ik toch nog tweede te zijn geworden op de 12 kilometer aan een topsnelheid van 15,65 km/u, vermeld in de uitslagen online en in de krant! Gisteren een mailtje met wat uitleg naar de organisatie gestuurd. Eerlijk duurt het langst.