Dwars Door Mechelen - het volledige verslag

Zondag 17 september 2006: Dwars Door Mechelen. 's Morgens rond 9u goed ontbeten (muesli met schijfjes verse banaan in halfvolle melk), daarna mijn sportzak klaargemaakt en gecheckt of ik alles bij me had. Rond 10u zijn we eerst Anita - mijn ma - gaan oppikken in O-L-V-Waver om mee te komen supporteren. Tegen 12u had ik al ongeveer een 1,5 liter water gedronken, dus om de haverklap naar het toilet (deels van het water, deels van de zenuwen). Er ging bovendien slechts 1 pistoleeke met kaas naar binnen (grotendeels van de zenuwen).

Rond 13u zijn we dan allemaal (Rube, Sarah, Anita, Jan, Andrea en ik) richting Mechelen vertrokken. De ouders van Sarah - Jan en Andrea - reden met Rube en mijn ma al naar de aankomst op de Grote Markt, kwestie van een goed plaatsje te vinden ergens op een terras. Sarah reed met mij tot aan Sportpark De Nekker, waar we te voet dienden verder te gaan tot aan de atletiekpiste waar de inschrijvingen, de registraties en de startplaats zich bevonden. Daar ontving ik in ruil voor mijn bonnetje een mooi t-shirt en een plastic tas. Sarah vertrok hierna richting Grote Markt.

Het was ondertussen 13u20 en ik besloot om voor alle zekerheid nog maar eens naar het toilet te gaan. Daarna nummer 5857 deftig op mijn loopshirt gespeld en van half tot kwart voor twee nog een paar rondjes gedribbeld op de atletiekpiste van het sportpark. Toen was het tijd om me naar de startplaats te begeven. Ideaal loopweer trouwens: niet te warm en bewolkt.

Zoals ik reeds eerder in mijn blog schreef, ging het om een "Start To Run"-loop van 5km. Normaal gezien zou Evy Gruyaert (Vlaanderen Sportland op Eén) aanwezig zijn om het startschot te geven maar wegens ziekte had zij het pistool aan Saartje Van Den Driessche doorgegeven. Bekende gezichten die meeliepen waren Charles Van Domburg (Magical Flying Thunderbirds), Rob Van Oudenhove, Gunther Neefs, Paul Ambach (Boogie Boy), Dominique Monami en Bart Somers.

Exact om 14u klonk het startschot en de mensenmassa zette zich langzaam in beweging. De eerste kilometer was het wat zigzaggen en vertragen wegens veel loopvolk. Eenmaal uit Sportpark De Nekker begon de massa uiteen te vallen en liepen we richting Dijle. Ik liep in een aangenaam tempo vlak achter Charles en Rob. Die Charles liep (weddenschap?) de 5km op cowboylaarzen! Echt een maf zicht: die laarzen onder zijn korte loopshort!

Voor het kruispunt aan de Zandpoortvest liep het even mis. Een loper viel achterover neer en bleef raar liggen. Gelukkig waren er een aantal politieagenten aanwezig die dankzij de aanwijzingen van andere lopers onmiddellijk een ambulance opriepen. Ondertussen waren wij de Kruidtuin ingelopen die toegang gaf tot de stad Mechelen. Eerst moesten we de Grote Markt passeren. Aan supporters geen gebrek want Rube, Sarah en Moeke (mijn ma) stonden aan de kant met grote kartonnen GVA-handen te zwaaien.

Nog een laatste krachtinspanning was vereist maar ik hield me nog even in, want ik begin in Mechelen de straten met hun afstanden al goed te kennen: via de Ijzeren Leen ging het naar de Lange Schipstraat om zo op Bruul terecht te komen, de laatste rechte lijn naar de finish toe. Hier zag ik de mogelijkheid om een tandje bij te steken zodat ik nog een tiental lopers kon inhalen. Ik finishte op de Grote Markt binnen een tijd van 31min48, geklokt op mijn horloge (mijn exacte plaats en tijd weet ik pas morgen). Voor mezelf vond ik dat ik het goed gedaan had: niets geforceerd, eigen tempo aangehouden en een mooie tijd neergezet.

Op de Grote Markt was het een boeiende bedrijvigheid: groot podium, springkastelen en animatie. Mijn supporters hadden een ideale plaats gevonden op een terras vlakbij de finish. Ik trok een droog t-shirt aan en bestelde een verfrissende icetea. Daarna nog met onze Rube naar het springkasteel geweest, wat rondgewandeld en eens gekeken wat er allemaal in de plastic tas zat. Rond 16u zijn we dan naar huis vertrokken waar ik kon gaan genieten van een welverdiend badje.

Toen ik vanochtend uit mijn bed kwam, zat de stramheid serieus in mijn beentjes. Terwijl ik dit typ, gaat het al iets beter, gelukkig maar...