Attack of the killer dog

Ik heb absoluut niets tegen honden want in mijn ouderlijk huis hebben ze er jarenlang verschillende gehad, maar één van mijn grootste ergernissen tijdens het lopen in bos en/of park zijn de loslopende exemplaren. Ze worden losgelaten door baasjes die blijkbaar aan de ingang geen verbodsborden of waarschuwingen kunnen lezen. Terwijl hun trouwe viervoeter met zijn kletsnatte neus aan je achterste loopt te snuffelen hoor je het achterlijke "A doe niks zenne menier tis nen braave" uit de mond van meneer of mevrouw. "Dadoetem na aanders noejt ni menier" krijgt de loper/loopster te horen als het beest daadwerkelijk zijn tanden heeft gebruikt met alle gevolgen van dien.

Rond het fort van Walem heb ik ze meestal al van ver in de mot omdat de baasjes opvallende kleding dragen. Zo kwam er op een ochtend een gigantisch kalf van een deense dog op me af. Honderd meter verder hoorde ik zijn madam roepen: "Lady! Hier!" De hond zelf was weinig in mij geïnteresseerd (gelukkig maar), maar ik had moeite om mijn lach in te houden bij het horen van die naam.

Je zou denken dat joggen in Canada levensgevaarlijk is met al die wilde dieren daar, maar hier in België loop je eigenlijk een veel groter risico: ofwel word je omvergemaaid door een wielertoerist/bromfiets/auto (schrappen wat niet past), ofwel word je aangevallen door de hierboven vermelde viervoeter, ofwel word je aangevallen door het ergste roofdier van allemaal: DE MENS.