Het probleem met de stijve knieën blijkt dan toch nog niet helemaal van de baan te zijn. Dit mocht ik afgelopen zondagmiddag nog maar eens ondervinden tijdens mijn lange duurloop (16 km) langs de Nete. Echt pijn doet het niet, maar die stijfheid is soms niet te harden.
Wanneer ik mijn loopschema van de afgelopen weken er dan bijneem, kom ik tot de conclusie dat er bitter weinig en zeer onregelmatig gelopen is. Als er niet dringend actie gaat ondernomen worden, gaat mijn eerste marathon faliekant aflopen.
Het is nog niet te laat, maar wel de hoogste tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten