Gisteren rond twaalf uur arriveerden we aan het Louis De Winterstadion in Brasschaat waar om half twee de 4 kilometerloop van start zou gaan. Mijn supporters hadden zich goed geïnstalleerd: in het middagzonnetje dichtbij de start en vlakbij het springkasteel wat ideaal bleek voor onze Rube. Om half twee klonk het startschot en met zo'n 30 man vertrokken we voor de 4 kilometer. Ik finishte in een mooie tijd van 21min30sec.
Maar het meest straffe moment van die dag werd geleverd door onze Rube. Ik was het startnummer op mijn t-shirt aan het bevestigen en hij vroeg me: "Papa, mag ik al gaan lopen?" Ik zei dat is goed vertrek maar al en dacht dat hij vooraan op de tartanpiste op mij ging wachten. Toen ik mijn t-shirt aantrok en opnieuw keek, zag ik nergens onze oudste zoon. Wij allemaal roepen en zoeken op het terrein, tot ik plots in de verte (ongeveer 200 meter verder!) op de piste een wit t-shirtje zag lopen. Op zijn crocjes was meneerke al vertrokken waarbij hij mooi op de binnenbaan bleef. Ik haalde hem in en samen met mij deed hij nog een volledige pisteronde, goed voor een totaal van 800 meter. Nog even wachten en hij loopt mij zonder problemen voorbij!
2 opmerkingen:
vroeg begonnen is half gewonnen. Doet Rube mee aan de kidsrun in Brugge?
Nog even wachten denk, want af en toe klopt het richtinggevoel bij hem nog niet echt ;O)
Een reactie posten