De ochtendstond heeft een gaap in de mond

Om twintig na vijf vanochtend piepte mijn wekker en ging ik naar beneden om voor onze jongste zoon het eerste flesje van de dag klaar te maken. Na de gebruikelijke boertjes en een verse luier, legde ik Lars terug in zijn bedje naast mama en loerde ik even in de kamer van onze Rube. Hij lag nog goed te snurken. Beneden begon ik even te twijfelen en wou ik terug in mijn bed kruipen. Toch maar mijn loopkleren aangetrokken: een iets warmer shirt met lange mouwen want ik zag dat het maar 11 graden buiten was.

Rond half zeven met de auto richting Vrijbroekpark Mechelen. Op het eerste zicht alles stillekes en verlaten daar, maar toen ik mijn loopschoenen aantrok, liepen er toch al twee lopers voorbij. Ongeveer een half uurtje rustig gelopen en daarna richting werk voor een wakkerschuddende douche.