Enkele maanden geleden had ik reeds de beslissing genomen: na de marathon afscheid nemen van asfalt en beton en resoluut kiezen voor het off-road lopen. Hier en daar zal ik nog wel eens een vijf of tien kilometer op de weg meepikken als training of voor de fun. Maar voor de langere afstanden gaan we steevast op zoek naar boeiende en avontuurlijke trailwedstrijden (zie hiernaast in "2009-2010").
Ondertussen zijn de "marathonwonden" bijna geheeld uit-gezonderd mijn linkergrote teen die toch nog serieus gevoelig blijft. Vanochtend geprobeerd van sokken en gesloten schoenen aan te trekken maar ik werd haast zot van het lastige gevoel. Dat wordt dus de rest van de week verder op mijn sandalen, wat ik eigenlijk helemaal niet erg vind.
4 opmerkingen:
Nog even opletten hé Dave. De uiterlijke wonden ok maar in je lichaam moet er ook nog één en ander recupereren, hou daar rekening mee.
Dan komen we elkaar vast wel eens ergens tegen!
na er zelf eens grondig van geproefd te hebben, kan ik je eerlijk gezegd géén ongelijk geven! ;-)
Het duurt wel even alvorens de microscheurtjes in de spieren zich hersteld hebben.
Vooral ook niet te vergeten: lever, nieren en spijsverteringsstelsel. Het is algemeen bewezen dat de nieren het zwaar te verduren krijgen tijdens lange (ultra)lopen. En vandaag voel ik me precies iemand met een lichte kater. Dus geen nood: de loopschoenen blijven voorlopig in de kast staan en maken plaats voor rustig wandelen en tijdens komend weekend een beetje fietsen met onze zonen.
Een reactie posten