
"Hou je hoofd recht en kijk vooruit!"
"Ontspan, laat die schouders hangen"
"Rustig rustig rustig (wanneer de hsm weer begon te piepen)"
Wie mij gisterenavond iets na zevenen in de wijk zag lopen, moet hebben gedacht wat is dat voor een rare die in zichzelf aan het praten is. De term "lopen" was eigenlijk niet van toepassing. Met Dwars Door Mechelen nog in mijn benen (of lag het aan mijn tweede paar splinternieuwe Nimbussen?) leek het meer op 20 minuten "hobbelen".
Nadat ik slapende Rube in zijn bedje had gelegd, trok ik de loopkleren - inclusief fluohesje - aan en deed de hartslagmeter om. Gelukkig regende het even niet en vertrok ik de schemeravond in voor de eerste training van het marathonschema.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten