Voor gesloten poorten

Vanochtend rond kwart voor zes onze Lars zijn eerste flesje en pampertje van de dag gegeven en na het verplichte boertje terug in zijn bedje gelegd. Nog even gaan piepen in onze Rube zijn kamer en hij lag nog goed te ronken.

Beneden een groot glas sinaasappelsap gedronken, vlug mijn loopkleren aangetrokken, propere kleding en middageten in de sporttas gestoken. Daarna met de auto richting park Tivoli voor een ochtendloopje van om en bij de twintig minuten. Het park is volgens de borden aan de twee hoofdingangen geopend van zonsopgang tot zonsondergang. Rond twintig voor zeven arriveerde ik op mijn bestemming: alle poorten potdicht en dit terwijl de zon al serieus aan haar opgang bezig was. Blijkbaar gaat het park pas open als de toezichter wakker is. Na een kwartier in de wijk rond Tivoli op het asfalt gelopen te hebben, zag ik rond zeven uur de poorten open staan zodat ik nog een tiental minuten op de zachte paden kon vertoeven.

Uitwandelen, wat stretchoefeningen, in de auto een fles sportdrank gedronken en dan richting Antwerpen vertrokken. Op het werk een verkwikkende douche genomen, propere kleren aan en al etend aan mijn werkdag begonnen.