Geschaafd over de finish

Zaterdagavond besloten Sarah en ik om na het eten met onze twee zonen nog even langs mami en papi te gaan (300 meter van bij ons thuis). Het was nog goed weer, Lars zat bij Sarah in de draagzak en Rube reed op zijn loopfietske mee.

We waren nog maar net vertrokken of Rube blokkeerde met zijn voorwiel aan een riooldeksel in het voetpad. In plaats van zijn stuur los te laten - wat ik dacht dat hij ging doen - hield hij het vast terwijl hij voorover kiepte. Gelukkig niet al te erg: ons ventje weende wel hard (meer geschrokken dan van pijn) en op zijn neusbrug en bovenlip zagen we een schaafwondje.

Na getroost te worden door mama en papa sprong onze dappere held terug op zijn fietske en reed gewoon verder alsof er niets gebeurd was. Een echte Flandrien: vallen met de fiets, kijken of alles ok is en verder koersen.

Ik ben daarna met hem nog eenmaal over en weer gegaan omdat hij Takel thuis had laten liggen. Al die tijd reed Rube aan mijn zijde op zijn fietske, maar stopte hij wel aan elke boord of riooldeksel om zijn voorwiel op te heffen. Klein mannen leren rap bij...