Gisterenmiddag zijn we gaan schaatsen op de ijspiste in Heist-Op-Den-Berg. Rube - die het heel goed deed voor zijn allereerste keer op het ijs - wou op de duur geen hand meer geven en alleen vooruit schuifelen. Hoewel er (te)veel volk was, hebben we toch een aantal rondjes kunnen doen. Vroeger ging ik minimum drie keer per week schaatsen, maar gisteren bleek het sinds begin 1999 geleden dat ik de schaatsen nog eens had aangebonden. Ze hingen nog vol stof en de stroeve veters aantrekken verliep niet echt makkelijk. Het schaatsen zelf was wel een aangename afwisseling met het lopen, want van mijn knieën had ik totaal geen last.
Conclusie: in de toekomst zullen er zeker inline-skaten (in de zomer), ijsschaatsen (winter) en fietsen op het programma staan en dit vooral om de hardloopmonotonie te doorbreken en (niet onbelangrijk) andere spiergroepen aan het werk te zetten.
Aanstaande vrijdag tijdens een dagje vrijaf , staan we opnieuw met onze oudste zoon op het gladde ijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten